Saturday, February 7, 2015

व्हॅलेंटाइन्स डे बुकमार्क्स

इथल्या शाळांमध्ये सारख्याच 'क्लासरूम पार्ट्या' असतात. प्रत्येक वेळी १८-२० लहान मुलांसाठी भेटवस्तू काय पाठवाव्या हा प्रश्नच असतो. वर्गशिक्षिकांनी पाठवलेली फार मोठं नको, फार महाग नको, धारदार नको, टोकदार नको, नटी नको, शुगरी नको अशी बरीच मोठी यादी असते. त्यात आमची भर म्हणजे त्यातल्या त्यात उपयोगी हवं. मग सारखीच अनुभवी आयांना साकडी घालावी लागतात. हा असाच एका मैत्रिणीने सुचवलेला लेमन्या आणि लेमनांना सहज करता येईल असा एक प्रकार- बुकमार्क्स!

०. तुम्हाला हँड असल्यास सुंदर हँडमेड कागदांवर चित्र काढू शकता. हँड नसलेल्यांनी क्लिपआर्ट, आपल्याकडे असलेले फोटो इ. वापरावे.

१. लेकाने शाळेत किंवा घरी केलेल्या हस्तकलेची प्रकाशचित्र होती. मी त्याचेच काही भाग बुकमार्क्स बनवण्यासाठी वापरले. जो भाग वापरायचा तो पेंटमध्ये (MS Paint) एका कोर्‍या पानावर कट-पेस्ट केला.

२. त्या कोर्‍या चित्राला साधारण बुकमार्कची लांबी-रुंदी दिली. हे पेंटमधून कॉपी केलेले चित्र वर्ड (MS Word) डॉक्युमेंटमध्ये पेस्ट केले असता खूपच मोठे दिसत होते म्हणून पेंटमध्ये लांबी-रुंदी आणखी कमी करून घेतली.

३. वर्ड डॉक्युमेंटमध्ये चित्र चिकटवल्यावर इन्सर्ट शेप, फॉर्मॅट शेप हे पर्याय वापरून त्यात रेघा, हार्ट शेप्स, स्मायली टाकले. रंग भरले, किनारी काढल्या.


४. एका 'पोट्रेट' पानावर साधारण तीन बुकमार्क्स बसतात.

५. वर्ड डॉक्युमेंट घरातल्या प्रिंटरवर छापले आणि ती पानं लॅमिनेट करून आणली.

६. बुकमार्कचे आकार कापून घेतले. वरच्या बाजूला दोरा अडकवण्यासाठी पंचिंगने छोटे छेद दिले.  बुकमार्कवरच्या रंगसंगतीला साजेसा दोरा बांधला आणि बुकमार्क तयार झाले.


अधिक टिपा:
१. पेंट, वर्ड ऐवजी पावरपॉइंट किंवा पब्लिशर वापरून अधिक चांगले 'प्रोफेशनल' बुकमार्क बनवता येतील.
२. कुठलेही टूल वापरले तरी पानाचे सेटिंग 'लॅंडस्केप' ठेवल्यास एका पानावर जास्त चित्र मावतील.
३. बुकमार्क्स लॅमिनेट करायच्या आधीच कापले तर एका लॅमिनेशन पाउचमध्ये जास्त बुकमार्क्स मावतील. नंतर लॅमिनेट केलेला कोरा भाग वाया जाणार नाही.
४. साध्या प्रिंटर पेपरवर पानभरून बबल्स, हार्ट्स टाकले आणि दोन्ही बाजूंनी प्रिंट केले तर मागचा भाग कोरा राहणार नाही.

2 टिप्पणी(ण्या):

अपर्णा said...

यावेळची वेळ (केव्हाच) मारून नेलीय पण पुढच्या वर्षी असं काही करायला हवं. कधीपासून हे सांगायचं होतं. तसंही कलेच्या दालनात माझं पाऊल शेवटच्या व्यक्तीच्या मागे शंभरावं वगैरे असेल त्यामुळे असे प्रोजेक्ट्स पाहिले की काय होतं काय विचारू नकोस. सो अशा पोस्ट्स टाकल्यास गरिबांचे दुवा मिळतील :)

तृप्ती said...

अपर्णा, मी समजू शकते ;) अजून १-२ प्रोजेक्ट्स आहेत असे. सवड झाली की टाकेन नक्की.

Post a Comment

लाभले अम्हांस भाग्य बोलतो मराठी जाहलो खरेच धन्य ऐकतो मराठी

धर्म,पंथ, जात एक जाणतो मराठी एवढ्या जगात माय मानतो मराठी